Print this page
Շաբաթ, 05 Մարտ 2022 14:45
Rate this item
(0 votes)

      خیر مقدم عرض می کنیم خدمت  هنرمندان، هنردوستان و میهمانان گرامی.

      ارامنه، در طی قرون متوالی، در ایران آثار برجسته‌ای در زمینه های فرهنگی و صنعتی بر جای گذاشته اند و در راستای آبادانی کشورمان ایران، از هیچ کوششی دریغ نکرده‌اند.

  هدف از برگزاری این نمایشگاه گرد هم آوردن آثار هنری بانوان هنرمند ایرانی ارمنی و در معرض نمایش گذاشتن آثار برجسته آنان می باشد، تا رهنمودی برای جوانان هنر دوست باشد. این نمایشگاه به پیشنهاد مدیریت محترم موزه ملی "آرداک مانوکیان" و همکاری بخش هنری باشگاه فرهنگی ورزشی آرارات برگزار گردید.

      لئونی تاشچیان در سال 1926 میلادی در خانواده ای هنرمند در شهر مراغه در استان آذرباییجان به دنیا آمد. او اولین فرزند مگردیچ و آروسیاک تاشچیان است. در دوران کودکی زبان هنر را نزد پدر و مادرش آموخت و به گفته لئونی تاشچیان، او از دانشگاه والدینش فارغ التحصیل شد. او از کودکی عاشق هنر نقاشی بوده و استاد نقاشی او پدرش بود.

      علاقه مندی او به تدریس و خلق آثار هنری به حدی بود که در 15 سالگی سبک منحصر به فرد هنری خود را برگزید. در نمایشگاه جهانی کودکان و نوجوانان در هند، زمانی که یکی از نقاشی های لئونی برای شرکت در نمایشگاه ارسال شد، مسئولان نمایشگاه از پذیرش آن خودداری کردند. با این استدلال که این اثر کار یک هنرمند حرفه ای است و متعلق به یک نوجوان 15 ساله نمی باشد. بنابراین از پذیرش آن خودداری کردند.

      تاشچیان چندین سال  از عمر خود را در آبادان سپری کرد و بویژه در زمینه تدریس نقاشی به موفقیت های بزرگی دست یافت. پس از پایان جنگ جهانی دوم، لئونی تاشچیان  از آبادان به تهران نقل مکان کرد.

      در تهران در مدرسه ارامنه نائیری و دو مدرسه فارسی زبان دیگر به تدریس نقاشی پرداخت و همچنین مسئولیت امور فرهنگی و هنری مدارس را بر عهده داشت.   او  پس از بازنشستگی در سال 1974،  در زمینه تهیه کتب هنری و آموزشی با موسسه فرانکلین،   همکاری خود را آغاز نمود.

     در آن زمان مادر لئونی به همراه تعدادی دیگر از خیرین، با گرد هم آوری  تعداد زیادی از جوانان ارمنی انجمن فرهنگی ارامنه "سیپان" را تأسیس کردند. شایان ذکر است که لئونی تاشچیان سال ها با گروه تاتر "مگردیچ تاشچیان" به سرپرستی مرحوم آقای سورن مناتساکانیان به عنوان گریمور و طراح صحنه همکاری داشته  است. او سالها در این اتحادیه به تدریس نقاشی نیز پرداخته است.

     نقاشی های لئونی تاشچیان در ابتدا متاثر از آثار پدرش بود.  او در نقاشی‌هایش از سبک  رئالیسم روسی-ارمنی متابعت می کرد.

     بعدها که لئونی با این نوع نقاشی آشنا شد، تصاویری از طبیعت و اشیاء اطراف را  با این سبک خلق نمود. استاد، نقاشی های خود را با تکنیک های آبرنگ، رنگ روغن، پاستل و سیاه قلم می کشید. آثار هنری وی اغلب پرتره و طبیعت می باشد.

      لئونی همچنین مجسمه ای از مادرش که روی صندلی نشسته بود و کتابی در دست داشت ساخت. این یکی از آثار قابل توجه استاد می باشد. لازم به ذکر است که وی بیشتر عمر خود را صرف آموزش هنر نقاشی به جوانان و نوجوانان کرد.

      مریم (مارو) محرابیان زولیان در سال 1335 هجری شمسی در شهر آبادان به دنیا آمد. او اراده قوی و همت خود را از پدر سخت گیر و مهربان، و ظرافت هنری شایسته زن ارمنی را از مادرش به ارث برده است.

       وی از دوران کودکی علاقه و گرایش خاصی به صنایع دستی داشت. ایشان همچنین در گروه کر «گوسان» آبادان و جامعه ارامنه نقش بسزایی داشته. پس از اقامت در تهران، به عضویت انجمن بانوان ارامنه در آمده و چند دوره به عنوان عضو هیئت مدیره مشغول به فعالیت بوده است.

       صنایع دستی مارو بارها در نمایشگاه های صنایع دستی ایران به نمایش گذاشته شده است.      

     اوفیک مکرتومیان نظریان در  سال  1338 هجری شمسی در آبادان دیده به جهان گشود و پس از فارغ التحصیلی فعالیت خود را در شرکت نفت آبادان آغاز کرد.

    او از دوران کودکی علاقه خاصی به هنر  و صنایع دستی داشته و آثار  هنری وی بارها در نمایشگاه های مختلف در معرض نمایش گذاشته شده است.

      در پایان سخن،مراتب  قدردانی  خود را به مدیریت محترم موزه ملی آرتاک مانوکیان، سرکار خانم آلیس شاهمرادیان، باشگاه فرهنگی ارامنه سیپان و دیگر دست اندرکارانی که در برگزاری هر چه بهتر این رویداد سهیم بوده اند  ابراز  می داریم.

 

      در بخش آخر برنامه دعوت می نماییم  از رئیس هیئت مدیره باشگاه فرهنگی ورزشی آرارات  آقای هنریک خالویان تا ما را از سخنان خود بهره مند کنند.